Śmierć bliskiej osoby jest zawsze ciosem. Ten cios dotknął dzisiaj całą społeczność „Sądeckiej Kolejówki”. 14 listopada 2023 roku zmarła, związana przez 38 lat z Technikum Kolejowym w Nowym Sączu Pani mgr Maria Żakiewicz, wieloletnia nauczycielka, wspaniała polonistka, wychowawczyni wielu uczniowskich pokoleń, a także wicedyrektor i dyrektor Naszej Szkoły.
Pani mgr Maria Żakiewicz (z domu Uryga) urodziła się 06 lutego 1951r. Los sprawił, że była prawie przez całe swoje życie zawodowe związana z Technikum Kolejowym w Nowym Sączu, w którym pracowała od 1975 do 2013 roku. W tym czasie była nauczycielką języka polskiego, wychowawcą i pedagogiem, a od 1982 roku aż do przejścia na emeryturę pełniła funkcję wicedyrektora, a w latach 2007- 2009 również pełniła obowiązki Dyrektora Szkoły.
Pani mgr Maria Żakiewicz przez 38 lat niosła kaganek oświaty, była wychowawczynią kilkunastu klas. Praca w szkole dawała jej ogromną satysfakcję i poczucie spełnienia. Robiła to, co sprawiało jej przyjemność. Od pierwszych dni dała się poznać, jako osoba pełna pasji, nauczycielka z powołania, z wyjątkową charyzmą, energią i otwartością. Jako wychowawczyni dbała o swoich uczniów. Była życzliwa, troskliwa, wyrozumiała. Pokazywała młodym ludziom jak być dobrym człowiekiem. Jej postawa, osobowość, poczucie humoru sprawiały, że była bardzo lubiana i szanowana.
Na zawsze zapisała się w historii Technikum Kolejowego w Nowym Sączu, jako jej wicedyrektor i dyrektor. Pani mgr Maria Żakiewicz objęła tę funkcję 1 września 1982 roku i pełniła ją przez 31 lat. Sprawdziła się, jako organizatorka pracy i życia sądeckiej szkoły. Była człowiekiem niepowtarzalnym, swoją energią i radością życia wypełniała szkolne korytarze. Troszczyła się o całą szkolną społeczność: uczniów, ich rodziców, nauczycieli, pracowników administracji i obsługi. Pamiętała o emerytach. Dla każdego miała czas, uśmiech i dobrą radę.
Jako dyrektor kładła nacisk na właściwe wychowanie i wysoki poziom nauczania w szkole. Za swoją pracę Pani mgr Maria Żakiewicz była wielokrotnie doceniana, odznaczana i nagradzana. Sama często podkreślała, że największą nagrodą dla nauczyciela jest szacunek i wdzięczność uczniów. Była zawsze zaangażowana, energiczna, konsekwentna, otwarta na potrzeby uczniów, cieszyły ją ich sukcesy, martwiły sprawy trudne. Nie szczędziła sił i czasu. Była wzorem wielkiej pracowitości. Zawsze prezentowała szczególną odpowiedzialność, chętnie podejmowała dodatkowe zadania i inicjatywy, prowadzące do wysokich wyników szkoły i uczniów. Spełniała się w trudnej pracy nauczyciela i dyrektora szkoły. Na emeryturze spędzała czas z rodziną, doceniając każdą chwilę, którą dane było jej się cieszyć. Jak każda babcia, nad życie kochała swoje wnuczęta Marysię i Michałka. Odeszła nagle, we śnie, pozostawiając po sobie olbrzymią pustkę, której nic nie jest w stanie wypełnić.
Pamięć o Pani Marii Żakiewicz pozostanie cząstką naszej historii – historii Technikum Kolejowego w Nowym Sączu. Niech spoczywa w pokoju.